Το τέλος του Καπιταλισμού μπορεί να είναι νομοτελειακό, αλλά δεν θα πέσει.... νομοτελειακά!
Τα στοιχεία που φθάνουν στην δημοσιότητα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το επίπεδο του λαού και των εργαζομένων.
Γράφτηκε μετά από πολλές αναστολές και με την αγωνία για το σήμερα και το αύριο, αλλά και για τον δύσκολο ρόλο που καλείται και οφείλει να παίξει το κόμμα στις σημερινές συνθήκες.
Τα στοιχεία που φθάνουν στην δημοσιότητα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το επίπεδο του λαού και των εργαζομένων.
Το πρώτο τρίμηνο του 2011, τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ καταγράφουν:
854.437 ανέργους!
Να λάβουμε υπ΄όψη μας ότι αυτό το νούμερο, δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα καθώς πολλοί, δεν εγγράφονται στα μητρώα, αντιλαμβανόμενοι την πολιτική του οργανισμού που μπορεί να χρηματοδοτεί με εκατομμύρια από τα ταμεία του τους μεγαλοεπιχειρηματίες, πετώντας στα μούτρα των ανέργων το εξευτελιστικό ποσό των 454 ευρώ για επίδομα φτώχειας και εξαθλίωσης γι΄αυτούς και για τις οικογένειές τους.
Η επιδότηση των μεγαλοεπιχειρηματιών, γίνεται βέβαια στο όνομα της αναχαίτισης της ανεργίας, την στιγμή που αυτή διαρκώς διογκώνεται.
Το 33,16% των ανέργων καταγράφεται στην Περιφέρεια της Αττικής.
Σε αυτά τα νούμερα δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ο ρυθμός των λουκέτων είναι καταιγιστικός, βγάζοντας στην ανεργία χιλιάδες οικογένειες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το διάστημα των τριών πρώτων μηνών του 2011, αυξήθηκε στο τετραπλάσιο από το αντίστοιχο τρίμηνο του 2010,όπου οι μικρές επιχειρήσεις που "φόρεσαν" λουκέτο ήταν το 2010 το 4,6% και το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011 έφτασαν το 16,5%
Την περίοδο του πρώτου τριμήνου μέχρι και τον Μάρτη τα στοιχεία από τον Τειρεσία,
καταγράφουν 50.326 τεμάχια ακάλυπτων επιταγών που ανέρχονται σε ύψος 517.578.607 εκ. ευρώ και συναλλαγματικές 38.663 τεμάχια σε ύψος 65.003.853 εκ ευρώ .
Τα στοιχεία που δίνει η ΔΕΗ, ΕΔΩ δείχνουν ότι δεν έχουν πληρωθεί για μέχρι και 6 μήνες μετά την εκδοσή τους, λογαριασμοί που αγγίζουν το ύψος των 385.000.000 εκ.ευρώ!
Αυτά είναι μόνον μερικά από τα νούμερα εκείνα, που καταγράφουν το επίπεδο στο οποίο έχει περιέλθει ο λαός μας και οι εργαζόμενοι.
Τα νούμερα αυτά έχουν αυξητικές τάσεις, με εφιαλτικές επιπτώσεις.
Και φυσικά μπαίνουν και μια σειρά άλλα ζητήματα ζωτικής σημασίας για τους πολίτες αυτής της χώρας, για την ποιότητα και το επίπεδο διαβίωσής τους.
Η αδυναμία πλέον πρόσβασης στις λεγόμενες κοινωνικές υπηρεσίες,στην υγεία, νοσοκομεία,γιατρούς φάρμακο, στην παιδεία....
Και όλα αυτά ασφαλώς δεν αφορούν μόνον τους ανέργους.
Τα μέτρα που πάρθηκαν στο όνομα της κρίσης, με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπη και η χώρα μας και στης οποίας το ξεπέρασμα "πρέπει" και "απαιτείται να συμμετέχουμε όλοι, μα όλοι, μιας και όλοι μαζί τα φάγαμε" και άρα "είμαστε συνυπεύθυνοι" αφορούν όλους τους πολίτες, μιας και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα μέτρα,ελαστικές σχέσεις εργασίας,μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης,φοροεισπρακτική πολιτική,αυξήσεις στα καταναλωτικά αγαθά ακόμη και σε εκείνα της πρώτης ανάγκης......αφορούν όλους μας και όλοι είμαστε αντιμέτωποι με αυτήν την βάρβαρη πραγματικότητα.
Οι κατακτήσεις των όποιων δικαιωμάτων στους παραπάνω τομείς υπήρξαν αποτέλεσμα αγώνων και θυσιών πολλών δεκαετιών, που σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσκολλημένη στην υπηρεσία του κεφαλαίου όπως άλλωστε και η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ,με κάθε μέσο και με όποιο κόστος για τον λαό, πρέπει εν ονόματι των επιταγών του κεφαλαίου να τα πάρουν πίσω, επιφυλάσσοντας στον λαό, εφιαλτικά σενάρια και ένα επίσης εφιαλτικό μέλλον για τις επερχόμενες γενιές.
Εδώ λοιπόν προκύπτει το ερώτημα.
Είναι αλήθεια τα παραπάνω νούμερα;
Καταγράφουν την πραγματικότητα΄;
Μήπως καθώς το έχουν συνήθειο τους οι κρατικές υπηρεσίες προσπαθώντας να υπηρετήσουν σκοτεινούς σκοπούς υπερβάλουν;(και ολίγη από συνομοσυολογία)
Μήπως όλα αυτά τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από σενάρια αρρωστημένων εγκεφάλων;
Διαφορετικά, πώς να ερμηνευθεί η απάθεια, η αδυναμία αντίστασης, στην επιβολή τέτοιων μέτρων;
Πως να ερμηνευτεί η ανοχή και η σιωπή;
............................................
" Γνωρίζοντας σε βάθος πώς λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα δεν αιφνιδιαστήκαμε, είχαμε επεξεργασμένες θέσεις αποκάλυψης και διεκδικητικούς στόχους υπέρ του λαού, με συγκεκριμένη και καθαρή πολιτική γραμμή, χωρίς ταλάντευση". (από όμιλία της Παπαρήγα,στον "Ρ")εδώ
Ισχυρίζεται το ΚΚΕ και όχι άδικα.
Πως θα μπορούσε άλλωστε!
Η επιστημονική θεωρία του Μαρξ και του Ενγκελς, έχει διατυπωμένες, επεξεργασμένες θέσεις για την πορεία του καπιταλιστικού συστήματος, που σήμερα επιβεβαιώνεται με απολυτότητα στην πράξη.
"Δώστε βάση στις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις μας για την εξέλιξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, με βάση και την εμπειρία, ανεξάρτητα αν συνεχίζετε να διατηρείτε και επιφυλάξεις και δισταγμούς να συμφωνήσετε στο σύνολο των θέσεων μαζί μας".(από όμιλία της Παπαρήγα,στον "Ρ")
Κάνει έκκληση απόγνωσης το ΚΚΕ από την αγωνία για ό,τι περιμένει την εργατική τάξη στην πορεία και την εξέλιξη της κρίσης και γνωρίζοντας ότι ο Ελληνικός λαός θα ζήσει μια μεγάλη τραγωδία.
"Είναι μια ευκαιρία, μια σοβαρή δυνατότητα να κατανοηθούν τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος [..],
"Ξέρετε καλά ότι εδώ και χρόνια προβλέψαμε και προειδοποιήσαμε ότι θα ερχόταν οικονομική κρίση, η οποία στην Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο βαθιά[..].
Και συνεχίζει:
"Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και κατά την προεκλογική περίοδο του 2009 και λίγες μέρες μετά τις εθνικές εκλογές καλέσαμε το λαό να ετοιμάσει το δικό του πόλεμο ως απάντηση στον πόλεμο που ήταν πανέτοιμη η κυβέρνηση να εξαπολύσει,[..]
(από όμιλία της Παπαρήγα,στον "Ρ")
Είναι αλήθεια το ΚΚΕ προέβλεπε και προειδοποιούσε,όπως ακριβώς το διατυπώνει.
Ο ρόλος όμως ενός ΚΚ είναι να προβλέπει σαν να κάνει προφητείες;
Ο ρόλος του ΚΚ είναι να προειδοποιεί,διεκδικώντας για τον εαυτό του το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου επικαλούμενο ότι:
"Εμείς τα λέγαμε";
Ο ρόλος ενός ΚΚ μέσα σε συνθήκες καπιταλισμού είναι να πείθει, να εμπνέει.
Είναι να οργανώνει και να καθοδηγεί την εργατική τάξη στην πορεία ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος, με στόχο την λαϊκή εξουσία.
Ο ρόλος του ΚΚ είναι να καθοδηγεί τους εργαζόμενους, να συμβάλει ώστε να μετουσιώνεται το ταξικό τους ένστικτο σε ταξική συνείδηση, έτσι που όταν οι Αντικειμενικές συνθήκες φθάνουν στο σημερινό οριακό για τον καπιταλισμό σημείο, να μπορεί να αντιμετωπίζει και να αντιστέκεται να μπορεί να παίξει τον ιστορικό του ρόλο,σαν τάξη καθ΄εαυτή και όχι σαν τάξη για τους άλλους.
Αυτή όμως η μετουσίωση δεν μπορεί παρά να προέλθει μέσα από τους καθημερινούς αγώνες.
Ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές συνθήκες.
Σε ετούτο εδώ το μπλοκ το έχουμε πει δεκάδες φορές αυτό και δεν το λέμε απλά για να κάνουμε κριτική στο ΚΚΕ, αλλά γιατί γνωρίζουμε τις δυνατότητες που λόγο οργάνωσης, λόγω εμπειρίας, αλλά και αποφασιστικότητας και αυτοθυσίας των κομματικών του μελών, όταν καθοδηγούνται σύμφωνα με τις ανάγκες των καιρών και κυρίως στην βάση των αρχών του Μαρξισμού και, μόνον τότε είναι σε θέση να ανταποκριθούν και να αντεπεξέλθουν στο ιστορικό τους καθήκον,με αποτελεσματικότητα.
Και ο Μαρξισμός δεν είναι δόγμα!
Το ΚΚ και σήμερα, μιλάει για ανασύνταξη:
[..] Αυτή η ανασύνταξη δε γίνεται αυθόρμητα παρά με τη συνειδητή δράση των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ στην κοινωνία και στο πολιτικό επίπεδο αποτελεί προϋπόθεση για να διαμορφωθεί ισχυρή συμμαχία, με στόχο τη λαϊκή εξουσία και οικονομία".
(Από ομιλία της Παπαρήγα στον "Ρ")
(Από ομιλία της Παπαρήγα στον "Ρ")
Συμμαχία με ποιους μόνο με τα κομματικά μέλη και τους φιλοκομματικούς;
'Η μήπως θα περιμένουμε να πεισθούν όλοι όσοι ακολουθούν άλλες αριστερές ταξικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις και να μας ακολουθήσουν;
Μεταξύ άλλων λέει επίσης το κόμμα:
[..] Σε αυτήν τη γραμμή ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, πρέπει να ανασυνταχθεί και να βαδίσει το λαϊκό κίνημα, για να βάλει τη σφραγίδα του την κατάλληλη στιγμή[..] (!)
(από όμιλία της Παπαρήγα,στον "Ρ")
Ποια θα είναι δηλαδή η κατάλληλη στιγμή;
Αν όχι τώρα που το καπιταλιστικό σύστημα έχει εξαντλήσει τα όριά του όπως πολύ σωστά το ΚΚΕ τονίζει και όπως άλλωστε και τα γεγονότα επιβεβαιώνουν.
Στις αρχές της εμφάνισης της κρίσης η Αλέκα είχε πει:
"Το Μ.Λ.Κ έπρεπε να είναι έτοιμο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την σημερινή λαίλαπα."
Μόνο που όλα αυτά πρωτίστως προϋποθέτουν την γνώση, την ορθή τακτική στα πλαίσια των σημερινών απαιτήσεων προσέγγισης και πειθούς των εργαζομένων από τα κομματικά μέλη, πράγμα στο οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα (37 χρόνια) από την μεταπολίτευση και εδώ δεν μπόρεσε αυτός ο στόχος να επιτευχθεί.
Γιατί είναι αλήθεια το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει, είχε προβλέψει, αλλά ταυτόχρονα υποβάθμισε τον πρωταρχικό του ρόλο της ανάπτυξης του υποκειμενικού παράγοντα μέσα από την "εκπαίδευση" την διαπαιδαγώγηση των οργάνων,των οργανώσεων, των ίδιων των κομματικών του μελών.
Εάν δεν χτυπηθούν οι όποιες αδυναμίες εμπόδισαν αυτόν τον στόχο, θα εξακολουθεί να υφίσταται η ανακολουθία λόγων και πράξεων και ο υποκειμενικός παράγοντας που το κόμμα κατά καιρούς επισημαίνει ότι δεν είναι ώριμος, δεν πρόκειται ποτέ να ωριμάσει.
"Το ΚΚΕ συνειδητοποιεί την ευθύνη του, την υποχρέωσή του να περάσει σε πιο αποφασιστική δράση και αντεπίθεση σε συνθήκες κρίσης [..].
"Το ΚΚΕ αντιλαμβάνεται ότι έχει την υποχρέωση να κατακτήσει μεγαλύτερη πειστικότητα και ικανότητα, να συμβάλει [..]
"Το ΚΚΕ αισθάνεται την ευθύνη του να αποτελέσει την προωθητική ανυποχώρητη, ανθεκτική στις δυσκολίες δύναμη για την ανάκαμψη του εργατικού λαϊκού κινήματος και της λαϊκής συμμαχίας,[..]
(από όμιλία της Παπαρήγα, στον "Ρ")
Εμείς λέμε ότι το ΚΚΕ οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του,να πάρει μέτρα.
Να ανοίξει μέτωπο με τις αδυναμίες του.
"Το κύριο και βασικό καθήκον μας είναι να βοηθάμε την πολιτική ανάπτυξη και την πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης .
Όποιος βάζει σε δεύτερη μοίρα αυτό το καθήκον και δεν υποτάσσει σε αυτό όλα τα μερικότερα καθήκοντα και τις διάφορες μορφές πάλης ακολουθεί στραβό δρόμο και προξενεί σοβαρή ζημιά στο κίνημα"
Λένιν από το άρθρο "τα επιτακτικά καθήκοντα του κινήματός μας"Νοέμβρης 1900.
Είναι ανάγκη να κατανοηθεί, ότι με τους εργαζόμενους που μπορεί να έχουν πεισθεί ( έστω αποπροσανατολισθεί όπως τονίζει το ΚΚΕ ) από άλλες πολιτικές δυνάμεις, δεν έχει να χωρίσει τίποτα,είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει κατανοητό ότι οι εργαζόμενοι όπου και αν ανήκουν (πολιτικά) είναι η καρδιά,ο κορμός της εργατικής τάξης, είναι οι φυσικοί του σύμμαχοι, που χωρίς αυτούς δεν μπορεί να βαδίσει με επιτυχία στην επίτευξη των στόχων του.
Οι επαναστάσεις δεν γίνονται δι΄αντι προσώπων, έστω και του ΚΚ.
Το ΚΚΕ πρέπει να ανακτήσει ουσιαστικά εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δυνατότητες της εργατικής τάξης και του λαού μας και να προχωρήσει χωρίς αναστολές,χωρίς γενικούς αποκλεισμούς αποφασιστικά δίχως φοβίες και σύνδρομα γιατί μονάχα έτσι θα μπορέσει να πείσει και να εμπνεύσει
Να προχωρήσει, όχι με γενικολογίες και με διαπιστώσεις, γιατί η πτώση του Καπιταλισμού μπορεί να είναι Νομοτελειακή, αλλά δεν θα πέσει Νομοτελειακά!