Η ανάκαμψη, η φιλάνθρωπος κυρία, και ο Μήτσος

Αν μεγεθύνετε την εικόνα θα δείτε τον Καλλικρατικό δήμαρχο της Νίκαιας κ.Ιωακειμίδη που χειροκροτεί, τον Παπά που δεν ξέρω ποιος είναι, την φιλόπτωχο και φιλάνθρωπο  κ.  Βαρδινογιάννη και τον ..."αντιμνημονιακό" βουλευτή της κυβέρνησης του Μαύρου μετώπου κ. Νεράντζη.

Ο Αη Βασίλης λέει,  έχει χάσει τον δρόμο.

Τις σωσίβιες λέμβους τις έχουν καβατζάρει τα λαμόγια που ήξεραν πως να γλύφουν και να υπηρετούν τον πλοιοκτήτη, οι μουσικοί του Τιτανικού έχουν χάσει και αυτοί τις παρτιτούρες και, ο Μήτσος μ΄έχει πρήξει.

Η πόλη ντύθηκε τα κουρέλια της μπας και την λυπηθούν.

Σκονισμένη και αραχνιασμένη, χωρίς την χρυσόσκονη που έριχναν πάνω στις  κιτς τουαλέτες της.

Σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, καθισμένη με τα φτωχά της κουρέλια σε μια γωνιά,ανάβει το ένα σπίρτο πίσω από το άλλο και φαντασιώνεται την Ανάκαμψη που θα έρθει.

Πια Ανάκαμψη βρε, που την λέτε και την ξαναλέτε, γιατί δεν πα να λέτε ότι θάνε ισχνή και ανεμική και ότι άλλο θέτε.

Ακούει ο Μήτσος για ανάκαμψη και την περιμένει, βάζοντας και τον εαυτό του μέσα σε αυτήν και με πρήζει και μένα που του λέω ότι  η ανάκαμψη που βλέπει μέσα στην φλόγα του σπίρτου, δεν είναι η δική του ανάκαμψη, αλλά η ανάκαμψη των "άλλων" που θα τον βρει να θρηνεί πάνω σε ερείπια και πτώματα.

Αλλά,δεν με πιστεύει εμένα ο Μήτσος και με πρήζει

Και οι "Άλλοι", συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους. 

Μοιράζουν σπίρτα στους Μήτσους, να έχουν να ανάβουν και να φαντασιώνονται, ότι αυτοί θα ζήσουν την Ανάκαμψη.

Έτσι σήμερα οι ξεδιάντροποι, μάζεψαν τα κουρέλια που περπατούν και, αυτοί οι ίδιοι, που είναι υπεύθυνοι για αυτά τα κουρέλια, ήρθαν ντυμένοι τα καλά τους, τα ντιζαϊνάτα τους από τους οίκους   μόδας των Παρισίων,με τα παραμορφωμένα τους πρόσωπα,μάσκες βγαλμένες από τα μαγικά χέρια των μεγαλύτερων πλαστικών χειρούργων,ήρθαν να επιδείξουν την μεγαλοσύνη τους,τα φιλανθρωπικά τους αισθήματα.

Οι διεστραμμένοι, που δημιουργούν τα κουρέλια για να έχουν μετά  υλικό, να περιφέρουν  την φιλανθρωπία τους.

Αυτοί που στις επιχειρήσεις τους σπαταλιέται η ζωή, αυτοί  που μέσα στις "αγορές τους" αφήνουν την τελευταία  πνοή τους, χιλιάδες εργάτες,που χύνουν το αίμα τους πάντα για ένα πιάτο φαΐ και για να διαιωνίσουν το είδος τους, που θα συνεχίσει να παράγει τον πλούτο,  για να τον καρπώνονται "αυτοί, οι άλλοι" και με αυτόν τον πλούτο να παριστάνουν τους φιλόπτωχους και τους φιλάνθρωπους, προσφέροντας ένα πιάτο φαΐ στα κουρέλια που δημιούργησαν, λίγο πριν τα σκοτώσουν όπως τα άλογα πριν γεράσουν στις φάρμες τους .

Και από κοντά οι προσκηνημένοι και όλο το κονκλάβιο των χειροκροτητών κλακαδόρων, των καρεκλοκένταυρων που παραμυθιάζουν για χρόνια τον έρμο το Μήτσο, αυτών των λαμόγιων που προκειμένου να βρουν θέση στην σωσίβιο λέμβο, έφτασαν να πάσχουν από χρόνια οσφυοκαμψία  και η γλώσσα τους να βρίσκει στο γόνατο

Και ήθελα να γράψω τις ευχές μου, για λίγες όμορφες, γαλήνιες μέρες, έτσι που να Τον αφήσουμε να γεννηθεί, γιατί αν δεν γίνει η γέννηση μου λέτε πως θα γίνει η Ανάσταση;

Να το δείτε όμως η Ανάσταση θα γίνει έτσι και αλλιώς και στην στράτα του Αη Βασίλη θα ρίξουμε βοτσαλάκια και όχι ψιχουλάκια, αυτά τα τρώνε τα πετεινά του ουρανού γι΄αυτό χάνει τον δρόμο ο Άγιος.

Εμείς εκεί, βοτσαλάκια και ο Άγιος.... θα τα καταφέρει.

Και με τα σπίρτα, να δείτε τι φωτιές θα΄νάψουμε.

Άντε βρε και καλή Ανάσταση.

Η Κ.Βαρδινογιάννη με όλο το ιερατείο επί τω έργο

Για λεπτομέρειες σχετικά με την επίσκεψη στην Νίκαια για να φτιαχτείτε περισσότερο εδώ

Το χρέος μας. 

Όλοι στην αυριανή συγκέντρωση μάχης, διεκδίκησης και αλληλεγγύης στους απεργούς της Χαλυβουργίας, που για 47 μέρες αγωνίζονται έχοντας πάρει στις πλάτες τους την αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων, όλων όσων η ζωή μας λαιηλατείτε από τα βάρβαρα μέτρα της κρίσης και των αδιεξόδων της πλουτοκρατίας.

Οι Χαλυβουργοί δίνουν μια ηρωική μάχη.

Δείχνουν τον δρόμο του αγώνα, ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι να επιστρέψουν στις δουλειές και στα πόστα τους με ψηλά το κεφάλι. 

Φωτογραφία από τους λιλιπούτειους 3χρονους μαθητές

του ιδιωτικού παιδικού σταθμού του Κερατσινίου,που επί

σκέφτηκαν τους Χαλυβουργούς για συμπαράσταση.

 Στην χθεσινή Γενική τους συνέλευση πήραν την απόφαση της συνέχισης και της κλιμάκωσης του αγώνα τους.

Το ψήφισμα κάλεσμα που ομόφωνα ενέκριναν τα λέει όλα:

«Κάλεσμα - Ψήφισμα
46η ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
Προς την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό
Συνάδελφοι
Οι απεργοί χαλυβουργοί χαιρετίζουμε όλους όσους πάλεψαν για την επιτυχία της 24ωρης απεργίας που νέκρωσε όλο το Θριάσιο.
Σφίγγουμε το χέρι στους εκατοντάδες εργάτες που έσπασαν το φόβο, απέργησαν για πρώτη φορά.
Σφίγγουμε το χέρι στους συνάδελφους που αγωνίζονται για να μην περάσουν οι απολύσεις στο χώρο τους, η εκ περιτροπής εργασία, οι μειώσεις μισθών και η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους.
Εδώ στο Θριάσιο, που χτυπά η καρδιά των βιομηχανικών εργατών, στείλαμε μήνυμα στους ιδιοκτήτες και τη μαύρη κυβέρνησή τους: Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα, δεν θα γίνουμε δούλοι στα εργοστάσια για τα κέρδη σας! Ο Μάνεσης και οι υπόλοιποι βιομήχανοι πήραν το μήνυμα.
Οι χαλυβουργοί δεν είμαστε μόνοι στον αγώνα! Δεν έχουν μόνο μία φωτιά να σβήσουν!
Έχουμε μαζί μας όλη την εργατική τάξη τους εργαζόμενους που καταλαβαίνουν ότι είναι αγώνας που τους αφορά.
Αν κάνουμε πίσω, ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για να μη μείνει τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλο το εργατικό κίνημα!
Η στήριξη στους χαλυβουργούς δυναμώνει. Τόσες μέρες, ο λαός μας που υποφέρει στέκεται με πείσμα στο πλευρό μας. Παίρνει δύναμη από τον αγώνα μας και μας δίνει δύναμη μεγαλύτερη. Πίσω δεν κάνουμε! Έρχονται απολυμένοι εργάτες και μας ενισχύουν από την πενιχρή αποζημίωσή τους! Φτωχός λαός δίνει από το υστέρημά του, αλλά πιο πολύ μας δίνει την ψυχή του όταν μας λέει: ΚΡΑΤΑΤΕ!
Στην πύλη της Χαλυβουργίας συγκρούονται δύο κόσμοι:
Από τη μια οι βιομήχανοι με τους ανθρώπους τους, την κυβέρνησή τους, που θέλουν να μας βάλουν μέσα στα εργοστάσια με μισθούς πείνας, χωρίς δικαιώματα. Από την άλλη οι εργάτες που παλεύουμε για τη ζωή και το ψωμί των παιδιών μας και στηριζόμαστε ο ένας στον άλλο. Δεν είμαστε μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είναι όλοι οι εργαζόμενοι. Η επίθεση σε όλους τους χώρους δουλειάς μεγαλώνει.
Είμαστε όλοι χαλυβουργοί! Όλοι οι εργασιακοί χώροι να γίνουν χαλυβουργίες οργάνωσης και αγώνα! Η φωτιά που άναψε εδώ να ανάψει σε όλα τα εργοστάσια!
Είμαστε πιο πολλοί, πιο δυνατοί, πιο ενωμένοι, πιο έμπειροι! Μάθαμε να ξεχωρίζουμε φίλους και εχθρούς
Κάνουμε στην άκρη τους ανθρώπους των βιομηχάνων που απειλούν, συκοφαντούν τον αγώνα μας, προσπαθούν να σπάσουν την ενότητά μας, μας συμβουλεύουν να υποταχθούμε! Περιφρουρούμε τον αγώνα μας. Οι βιομήχανοι και η κυβέρνησή τους δεν διστάζουν απέναντι σε τίποτα, τους ξέρουμε καλά!
Συμμετέχουμε με αποστολή αντιπροσωπείας στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στο Βόλο την Παρασκευή 16/12/2011.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε Παναττικό Συλλαλητήριο Στήριξης του αγώνα μας το Σάββατο 17/12/2011 και ώρα 11 π.μ. στην Ομόνοια.
Καλούμε όλα τα εργατικά κέντρα της Αττικής (Αθήνας, Πειραιά, Θριασίου, Λαυρίου, Μεγάρων) να κηρύξουν 24ωρη απεργία.
Η συμμετοχή στον αγώνα δεν είναι μόνο θέμα αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη!
Όλοι στον αγώνα, η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας!
Η Γενική Συνέλευση των απεργών χαλυβουργών.

Ασπρόπυργος 15/12/2011».